استهلاک در حسابداری

مفهوم استهلاک در حسابداری یکی از ارکان اساسی در گزارشگری مالی و مدیریت دارایی‌های ثابت است. برخلاف تصور عامیانه که استهلاک را صرفاً کاهش ارزش بازار (مانند افت قیمت خودرو پس از خرید) می‌داند، تعریف حسابداری آن کاملاً متفاوت و تخصصی است. استهلاک، در واقع، فرآیند سیستماتیک، معقول و منطقی سرشکن کردن بهای تمام شده یک دارایی ثابت مشهود، پس از کسر ارزش اسقاط برآوردی آن، در طول عمر مفید آن دارایی می‌باشد.

این فرآیند، اجرای صحیح «اصل تطابق هزینه با درآمد» را تضمین می‌کند؛ به عبارت دیگر، هزینه‌ی استفاده از دارایی باید در دوره‌هایی که آن دارایی به ایجاد درآمد کمک می‌کند، شناسایی شود.

هزینه استهلاک، به عنوان یک «هزینه قابل قبول مالیاتی» کلیدی، مستقیماً درآمد مشمول مالیات را کاهش می‌دهد. نحوه پذیرش این هزینه توسط سازمان مالیاتی (طبق ماده ۱۴۹)، تأثیر مستقیمی بر محاسبه مالیات بر درآمد مشاغل و املاک داشته و آگاهی از آن برای جلوگیری از رد هزینه‌ها حیاتی است.